Heyy LiBeRT....???

Evrenimin uzun zamandır hiç gitmediğim bi yerinde uyandım.Yanımda tanıdıklarım kollarımda bi ağrı vardı.Nolmuştu ya??Haa üzerinde yoğunlaştığım ellerimi bulaştırdığım bi işin içindeyim kollarımdaki güçü kollanıp üstüste bişiler yığıyorum kare kare görüntüler geliyor.Gözlerim yakan acı bi koku var gözlerimden yaş geliyor.Küçük bir çocuğun anne deyişi gibi bi ifade yüzümde ama bırakmıyorum yuğurmaya devam.Hemde ne yuğurma biraz su olsa diyorum su geliyo gözlerime değil asla işin içine su katılıyor.Düşman giderek kendini bırakıyor sanki ellerime yapışmış çıkmak istemiyor gibi.Yere vurdukça vuruyorum vurdukça daha güçleniyorum bunu artık gözlerimin yanmamasından anlıyorum.Çevremden şöle yap böle yap diyenler var.Ama pek dinlemiyorum hani bildiğimi yapıcam ya dinlemiyorum yumruklarımla vurmak yerine ezmeye karar veriyorum.Derken üzerine koyu kıvamda kan renginde hafif acımsı bişey ekliyolar ellerim kırmızıya boyanmış gibi.Ellerime gelen etler soğuk ince ince çekilmiş.Hatırlamak zor.Ellerim hala acıyor.Oturma diye bişey yok zaten illa ayakta durmak zorundasın.O yüzden biraz ayaklarımda ağrıyor.İşin kötü tarafı hiç bir kalkanımı kullanamıyordum.Çevremdekilere saygısızlıktı çünkü.Tamamen çıblak elle savaşmalıydım bu düşmanla ve eğer savaştan sonra güzel bişey çıkmazsa ortaya bi de bunun sorumluluğula daha bi odaklandığımı hatırlıyorum.Yanlış hatırlamıyorsam yaklaşık 2 saat filan uğraştıktan sonra kollarımda hal kalmadığını anımsıyorum gittim ellerimi yıkadım.Çevremdekilerin bakışlarından tatmin oldukları belliydi benim yorgunluğumdan da zaten anlamıştım güzel bişey çıkıcağını.Çiğ köfte güzel olmuştu.....


İlginç gelmişti çünkü canavar yoktu yanımda kalkanımı çıkardım tüm çevreye çıkmıştım artık yeniden dışarıya.Geri dönücektim Kızılayı gösteriyodu tüm işaretler bakiim dedim.Yaklaşık 2 günde kızılaya gittim.Özlemişim orayı bişeyler çekti aslında bneim aklımda direk kaleme gidip ortalığı toparlamak vardı aklımda anlamsız şekilde götürdü ayaklarım eskilerin yanına yanımda kılıcım vardı o yüzden kimse bişey diyemedi dedilersede duymadım zaten.Bakanlar eskilerden nerdeydin diyenler iyi ağarladılar sonra farkettim neyin beni çektiğini.Ordaydı işte.Bakmakla görmek arasındaki fark tam olarak o zaman anladım.Ne anlamsız geliyo ya size hiç olmaz mı bi yüzük bi kolye sizi çekmez mi kendisine doğru ona sahip olmanız gerekiyordur.İşte o zaman gördüm Libert ordaydı sadece göremiyordum eskisi gibiydik ama yanımda değildi gözlerimi kapatmış sanki elleriyle ama o olduğunu biliyorum ama sadece emin değilim görünce anladım.Uzun süre birbirimize baktık konuşmaya çalıştım bişiler söledi sadece dinledim ozaman benimle neden hiç konuşmadığını anladım.Mutlu olmuştum.o zaman neden durup durup ortaya çıkmadığını anladım.Bıraktığını bıraktığın gibi bulunca insanın içine doğan o his o zaman neden ben olduğumu anladım.Libert dönmüştü ve bırakmayacaktı.Biliyordum neden mi? Bunun için bi sebebim yok....

Eve kadar konuştuk hiç konuşmadan.Sanki herkes bizi dinledi yorum yaptı imrendi bazıları belki kıskandı sadece konuştuk.Yürüdük....

Heyy LiBeRT.....