uykusuz gecelerden biri...

bütün gece uyuyamamıştım şimdi ise saat 00.29 olmuş normal bi gündü.hayat gene herşeye rağmen devam ediyordu sanki bu gün herşet bana karşı birleşmiş üstüme üstüme geliyordu kursuma gittim ve bununbenim için iyi bişi olduğunu biliyorum ama daha ne kadar dayanabilirimbunun hakkında en ufak bi bilgim bile yok yeni sınıfıma 2 kişi daha geldi ikiside kız beklediğim gibi diiller ama iyi insanlara benziyolarkişilikleri asla bilemem tabikide sonra david in sınıfına yani benimeski sınıfıma son ders için gittim gene quiz olduk off bu sınavlarhiç ama hiç bitmicek galiba ne yapamam gerekiyor neden ben böleyimhayat neden bana bu kadar acımasız geliyor acaba bu sadece beynimin bana karşı oynadığı bir oyun mu?bilmiyorum bunları ama artık sıkılmaya başlaladım ben bu işlerdenve yeter deme zamanı baya baya yaklaştı içimdeki eski toprak yani olması gereken toprakın ortaya çıkışına az bi zaman kaldı bunuhissedebiliyorum bunu anlatmak gerçekten son derece güç bişi o yüzdenbunu anlatmaya çalışmıcam sadece sıkıldım ve yeter deme zamanı yaklaştıbunlaradan tekrar kurtulduğumda neden bunları yazdığıma bi dönüp bakıcameminim çoğunada gülücem ama neden şimdi gülünç gelmiyor?içinde bulunduğumruh halimden dolayı mı?yoksa gülünç gelmesini istediğim için mi bana gülünç gelicek?sorularla her zaman bi yerlere varmaya çalışmışımdıraslında çoğu zamanda bu işe yaramıştır ama bu defa farklı bişiler var2 gündür uyuyamıyorum belkide bu benim artık ruha halimi bi şekle sokmamgerektiğine karşı bi kendi kendime oynadığım bir oyun ne kadar uğraşsamdaolmuyor dedim ama oluyor bunu yapabilirim yapabiliceğimi biliyorumbunu hissedebiliyorum bazen kendime yeni yeni anılar üretiyorum sadecedüşünüyorum varmış gibi yapıyorum şu aralar pek yapamıyorum çünkü insanların gerçekleri öğrenebilicekleri yerler var ve ben bunu asla amaasla istemem bu benim düşüşüm gibi bişi olucaktır ben yalanlardan kendimeyep yeni bi dünya kurmuştum biraz işin içine gerçek katınca neden böle oldum?Yeniden yalanlara mı geçmeliyim yoksa gerçeklerle mi yüzleşmeliyim ruh halimbuna pek izin vermiyo doğrusu o yüzden şu aralar sadece bildiğimi okuycamve ders çalışmalıyım çünkü sınıfta zaten iyi bi yerim var ve ben bunutamamen korumak istiyorum kimse benim önüme geçmemeli ben herkesten çok daha fazla kelime ve grammer bilmeliyim bu benim saygınlığımı arttırırve arkadaşlıklarım cem iyi bir çocuk erende fena diil vefa iyi ama devamlıispat peşinde artık karakteri olmuş bu onun benim dünya görüşüme göre o bişiler ispatlamaya çalışmadığını düşünüyo ama aslında durum gerçektne böle diil ve farkında olmadan yapıyo sonuç olarak bu olay çok kafa şişiriyoönderi sölememe gerek yok zaten.Şu anda bi dejavu yaşadım sanki ben bölebi yazıyı geçmişte yazmıştım neden bilmiyorum ama böle bi olay daha önceoldu gibime geldi ve dejavu gibi hissettim duygularımı ifade edicek yollararıyorum acaba kendimi sadece derse mi vurmalıyım bütün gün ders zatenkafam şişiyo bi de evde daha da mı şişirmeliyim?Geceleri uyuyamadığım gibigündüzleri ayık kalmaya çalışıyorum ve artık bu durum canımı sıkmaya başladıyeter denen o süreç çok çok yakınımda sanki nefes gibi sadece gelmesinibekliyorum gelmesi bişiyi pek değiştirmicek ama gelse bile beklicemen sonunda biraz daha beklicem patlama noktasına geldiğimde ise ensemdeki nefes artık bi çığlığa dönüşmüş olcak şu an için sadece bekliyorumsadece bekliyorum ve giderek sinirleniyorum....00.44