Sunday, January 21, 2007

bölüm 2

29.12.2006

O gün ankaradaki son günümdü o yıl içindeki akşam binip otobüsüme gidicektim buna rağmen kalbimi kırmaya devam edenler vardı yoksa ben mi çok kalp kırıyodum ya da kırılan kalp benimki miydi?Halen çözebilmiş değildim beni üzdüklerini gösterdiğim zaman ki bu işi iyi yaparım onların üzüntülerini görmek beni gerçekten çok üzerdi o gece güzel olan tek şey yaptığım makarnaydı makarna yapmasını iyi bilenler bilir eğer sevmediğin birine makarna yaparsan kötü olur ama sevdiklerine yaparsan daha güzel olur burdan anlayabiliyoruz ki ben hala seviyodum arkadaşlarımı eski bi söz vardır insan sevdiğini incitir bu iki yönlü olarak çalışır uykusuz geçen gecelerden sonra herşeyin gerçekten daha uzak veya da yakın gelmesi bizleri her zaman şaşırtan şeylerden biri olmuştur hele ki bu şeyler bizi hayata bağlıyan şeylerse o gün uykusuz bi biçimde dersime gittim ve sonra acıktım bişiler almaya çalıştıkça üstüme başıma devamlı bişiler döktüm tabi cevremede bundan sonra uykusuz gitmicem dersaneme çok kızmışlardı bana....

Toprak Türk

No comments: