Bi gün

ben eskiden çok güzel çok rahat bir şekilde ağlardım ota boka ağladım ama göz yaşlarımı fazla sallamazdım umursamadım... Hep ağlama denirdi öğretildiği düşünülürdü. Ağlamak ayıp. Ağlarsan kaybolursun ağlama.. Hep ağlardım hal bu ki. Neresi ayıp diye düşünür ağlardım.. Erkek adam ağlamazmış.. Ben ağlardım... Sonra düşündüm ki madem ağlayabiliyorum ota boka değil de değecek şeylere ağliim bari dedim. Derdi olanları dinledim ağladım. Çok sevindim ağladım. Derdi olanlar bitmedi ağladım. Derdi derdini anlatamayanlar vardı onlar için ağladım. Bi gün babam öldü. Ağlayamadım..