Süpriizzz.....

Bir su kenarındaydım nerde olduğumu bilmiyordum ama suya bakarken buldum kendimi eğilmiş sadece suya mı yoksa içindekilere mi yoksa sadece kendimi görmek için mi bakıyordum bilmiyorum su bulanmaya başladı bi pislik çıkıcağını anlamak için filozof olmaya gerek yoktu.Bazı arkadaşlarımı bekliyordum belkide.Etrafta sesler yükselmeye başladı aslında ilk bakışta hiç ses olmadığı için gelen 3 5 küçük ses büyük gibi gelmişti.Derken sesler gerçekten artmaya başladılar.Uğultuya dönüştüğünde çevremde insan oldukları idda edilen nesneler küfürlü küfürsüz konuşmaya başladı bana bakışlarına alışmıştım artık yalnız olmaması gerek ama yalnız niye ki ? bakışları.Bacalarıma kadar çamura battığım için olabilir galiba.Sancılarımda artımıştı.Bulduğum yiyeceklerin tadına diyecek yok ama tek sorun beni hasta etmeleriydi.Kalkıp uzaklara doğru bakmaya başladım özlemişim bunu ne zamandır yapmıyordum ki?? Ama bu defa farklı.Çok farklı bi his.Sanki bi arkadaşımla sözleşmişim de o geliyor.Sanki birinin geldiğinin farkındayım ya da birşeyin.Hiç birinden emin olamadım tek emin olduğum şey vardı.Gelecek olan şey yerden yüksekteydi.Tek bildiğim buydu.Uzaklara anlamsız anlamsız ama inançla bakıyorken çevremdeki insanlar artık beni farketmez olmuştu bakışlarım kesmedim...sonunda...Uzaklardaki dağların tepelerınden birşeyin hareketlendiğini yüksekten bana doğru geldiğini hemde hızla geldiğini anlamıştım gelen bu şeyin vahşi olduğunu anlamak kolaydı.Arkasında bıraktığı toz bulutunun yağmurlarından anlıyabiliyordum ne kadar vahşi olduğunu.Yaklaştıkça kanatlarının farketmeye başladım rengi bile belli değildi o kadar pisti aslında.Ama rengini hissetmiştim bile gece laciverti ;).Öle olmalıydı.Hızını arttıra arttıra bana doğru geliyordu.İnsan bilmediği şeyler korkar bende korktum.Sonra düşündüm eğer beni ezip geçebilicek kadar güçlüyse ezip geçsin zaten o zaman ya.Yaşamak için pekte çok bi sebebim kalmadı nasıl olsa.Tamam dedim gel.Gelip geçebiliceksen eğer gel bakalım.Ama dikkatli ol kolay nokta değilimdir dedim.Çoğu kişinin bırak görmeyi duymadığı şeyler yaşadım yaşıma göre fazla şeyler o yüzden ölüme o kadar da çok gaddar değilim diye düşünürken büyük bir kükremeyle hızını arttırdı.Çeyrek bilmeden biraz daha fazla vardı aramızda tam üzerime doğru geliyordu.Arkasındaki toz bulutu pelerin gibi arkasında havalanırken dişlerini sıkmış bana doğru gelme çabasının ne kadar uzunzamandır sürdüğünü anlamıştım.Beni ezip geçmek beni yok etmek için uzun süredir bekliyordu diye düşünmüştüm.Bunca zaman bunalmış olmalı şimdi tüm hırsıyla üzerime üzerime geliyor.Hiç kıpırdamadım.Tam ortalamış beni ve bana doğru hızla geliyor.Giderek yaklaştı.Yaklaştıkça büyüdü.Derken bişi farkettim.Pelerinin içine gömülmeye başladı hızını azaltıyordu.toz bulutuyla saldırıcaktı.Bunu hiç düşünmemiştim.Şansım çok azdı nasıl bi savunma yapabilirdim ki ?.aklıma hiç bişi gelmedi ama zekasınada hayran kaldım hemde göstere göstere attığı bu kocaman yumruğa.gözlerimi kapatıp ellerimi öne doğru uzattım tahmini bedenden 60 dereceyle yeri göstericek şekilde uzattım kollarımı.gözlerimi kıstım toz bulutu olsada yinede görmeliydim başka ne saldırısı var diye.Artık gelmiş olmalı diye düşünüyordum toz bulutu etrafımdakilerin kaçışmasına sebep olmuştu bu güzeldi işte.ellerime bişi dokuntu bi metal kadar soğuk.Gözlerimi açmadan kısık birşekilde ne olduğunu anlmaya çalıştım.işte O.Bende tam olarak Onu bekliyordum.Türünün tek örneği olan.Benim için gelmiş olan.Benim canım KARTALIM.....Hoşgeldin.....

Kale

Kendi kalemi kurduğuma inandığım zamanlardı o zamanlar etrafımda çok insan vardı parmak ucumla silemiyeceklerim arasında bulunan.Onların beni anlamayacağını düşündüğüm için soyutlardım kendimi ortamlardan Libert'in doğum gibi hatırlıyorum bunu ya da bna onu hatırlatıyor sahip olduklarını düşündüğü şeyler onlara sahip olmuştu ve bunu anlatamıyordum çünkü onlar mutlu görünüyorlardı ve bunda yanlış birşey görmedikleri için de beni anlamayı reddediyorlardı onları suçlayamam. Başkaları için büyük şeyler yaparken bulmuştum kendimi.Bunun içinde ailemde arkadaşlarımda vardı.Genelde doğruların gerçek olmadığına inandığım için yalanlara inandım ben hep ne pembe ne de beyaz yalanlardı bunlar ama güzel tarafı bana ait olmalarıydı.Bunu anlatamadığım için anlatmayı bıraktım sadece inandım yalanlarıma.Arkadaşlarımı ingilizceyle laptoplar sarmış bırakılmış dürtüler arasında dolaşırken kendimi raki feller kulesine tırmanırken buldum aşşa bakınca asfaltta et kurutan insanları görüceğimi bildiğim için aşşa bakmadım hiç.Üstümde hep deri giysilerimin olduğunu düşünen insanların aksine bıraktım kendimi aşşağıya doğru.Yırtılsın üstümdeki giysi et kurutan insanları umursamak ya da umursamamak için bimiyorum düştüm canım düşündüğümden daha fazla acıdı yoksa bu kadar acıyacağını düşünmediğimden mi atlamıştım.?? Kaleme gelirken hep üstüm başım yırtık üzgün döndüğüm zamanlardı.Arkadaşlarımla konuşmak içki içmek benim tatilimdi.Bunu onlara sölemedim sölemiycem.Onlar modern çağın kölesi olabilir.Ben olmayacağım.Hala dışarlarda "bi yer"ler var konuşarakta eğlenebiliceğim.Şu anda Çıkmamamın tek sebebi onların kırılmamasını istemem.Kaçı anlıyor ki derken bi baktım onlara beni anlayacak kadar beyin hücresi olmamasından değil.YAzmadı sölemesinden zor ama galiba bnei anlamak yerine modern çağı seçmek daha kolay zaten beni anlamalarını beklemek galiba bencilllik olur olsun ben bencilim kale benim kural benim.Kaç Kale de modern çağ vardı ki ?

Meleklerin Sözü Var

Hayatınızda yaşadığınız özel şeyleri bazen birilerine yani dost,yakın arkadaş vs adınız siz koyun ona anlatırsınız ki bi ortamda anormal davranmanız gerektiğinde birinei bunu görsün ve sebebini anlasın ki sizi durudrmaya kalksınlar engellesinler.....



Hikayeye geri dönüş.....

Daha öncede bahsettiğim gibi anı hatırlama krizleri olduğundan emin olduktan sonra yaptığı işlerin listesini tutmaya karar vemrişti çünkü hangisi gerçek hangisi kriz ayırt etmenin bir yolunu bulmalı ve bu şekilde yoluna devam etmeliydi çok fazla durmuştu kaşları gözleri duyuları ve olasılıkları paslanmıştı yolunda gitmemesi normaldi çünkü meditasyonları bırakmış uykuya hasret gözleri ve çok acıyan bir kalbi vardı......Bir kalbi vardı taa eskiden ama taşa çevirmişti kalbini geçen 200 yıl önce ama sonra Onu gördü.En serseri zamanında en uçuk kaçık zamanında en yalnız en çaresiz en herşeyini kaybetmiş zamanında.En güçlü zamanınd sanki yaşamının tamamında Onu tanıyordu bir olaydan herkes farklı bi sonuç çıkardığında O ve kendisinin sonuçları aynı oluyor,aynı şeylere gülüp,aynı şeylere üzülüyorlardı.Savunmaları aynı mekanizmaya bağlı gibi olduğundan ikiside sadece birbirini acıtabiliyordu ve taktir edersiniz ki O daha çok acıtıyordu.....

Bazı Sorularım Var.....Cevaplamaya G.tü Olan Var Mı ?

Bir çok kişi benim bir ilişkimi bitirdim diye baya bir eleştirdi bunu yapmamalıydınlardan tutunda ondan daha iyisini bulamazsına kadar aklınıza ne gelirse evet hepsini sölediler.Peki (1.sorum) bu ilişkiyi yaşarken ben 2.5 yıl onların laflarıylamı yaşadım da şimdi onların kararıyla ayrılmıycam?.devam ediyorum.Yalan sölemekse eğer işin ucu ben yalan sölemenin en alasını yapabilen birisiyim..mına koyduğumun hayatı saolsun yalan sölemeyi önce aileden başlıyarak öğretti.Gerçekten iyiyimdir.Dedim ki ilişkimde sana hiçbir zaman yalan sölemicem en fazla bişeyi sölememişmdir açıklamamışımdır daha sonra açıklarım ki hepside böle oldu.Ama gel gör ki bana yalanlar sölenilmiş.Onların Lombak ya da L-manyak olduklarını ben senin ya da sizlerin bildiğinizi bilmiyor muydum?O kadar ortak noktadan bu çıkmaz mıydı?Biriniz de çıkıp (2.sorum) ya bunları sen burdan almışsın niye kendin yazmıyorsun sen yazmadıktan sonra başkasının yayınını herkes paylaşır ya diyemediniz mi?.Hadi hepsini geçtim yalandır şudur budur kimsede çok büyük bi kayıp yok gördüğüm kadarıyla iki tarafta özellikle benden taraf zaten artık hislerinin bittiğini sölemiş.üzerine de demiş ki sana yalan sölemicem gözlerine bakıp seni seviyorum demicem çünkü artık sevdiğimi hissetmiyorum.karşı taraf çok seviyormuş.2 ya da 3 ay geçmiş.hoşlanılmış yeni birinden.benim sorumluluğum olmayabilir ama ben yalan sölemedim.seninde sölemediğini sanardım.neyse.Belki dikkat etmişsinizdir ilişkilerde genelde şöle bişey vardır.İnsanlar önce çıkarlar çıkarken iki tarafta yok şöle seviyorum böle aşığım işte beraber mutluyuz iyi kız iyi çocuk güzel kız yakışıklı çocuk filan der birbirleri için ama ayrıldıktan en fazla 2 hafta hadi 1 ay olsun bi taraf başlar küfretmeye zaten kaşarın biriydi zaten herkese aynı şeyi sölüyen p.çin tekiydi.(3.sorum) madem ben böle biriydim benle niye bu kadar zamanını harcadın be kadın?.neyse.genelde insanlar hep herkesi dinlediklerini ve en iyi empatiyi kendilerinin yaptığını düşünürler.bir düşünün bi sorununuz olduğunda kime sölersiniz?yardım almak için kimi ararsınız?eğer aklınıza 1 ya da daha fazla isim geliyorsa siz empati filan yapamıyorsunuz başkaları sizden daha iyi yaptığı için yardım istiyorsunuz.ha olay maddidir o durum farklı.neyse konu dağılmasın.ilişkilerde sevgililer birbirlerinden anlayış beklerler.birbirilerini dinlemelerini beklerler.ama bi taraf fazla beklerse diğer taraf sıkılır.genelde kız tarafı bunu pek anlamaz.ve sürekli ya hasta olurlar.ya işte okulda yorulmuşlardır.ama erkek tarafı hep güçlü olmak zorundadır.hep yeni fikirlerle gelmek zorundadır.(4.sorum) seni benden daha fazla dinliyen birisi var mıydı hayatında?.neyse.ilişkileri bitiren bazı şeyler vardır.bunlar genelde küçük şeyler.bi taraf yaparken karşılık beklemeden yapar bunları.ama zaman geçtikte karşılığını arar.en azından öle hisseder.ve en ufak ya da en büyük kavgada bu karşı tarafın yüzüne vurulur.(5.sorum)yüzüne yaptığım şeylerden bir tanesini bile ima edicek bi bakış attım mı?.neyse.herkesin kendisine göre sebepleri vardır.ya da beklentileri ya da bunun gibi şeyler.istenileni yapmak hep zor ama istenilmeyeni yapmak genelde kolaydır.(6.sorum) istemediğini söleyip yaomaya devam ettiğim birtek şey var mı?.neyse.okuduğumu bildiğini yazmışsın uzun zamandır okumuyordum ne yalan söliim.bu seninde okuduğunu gösterir bana bunların hepsini sana yazıyorum.sen o günleri özlemiş olabilirsin ben seni özledim.(7.sorum)benim için çok mu kolay oldu sanıyorsun?.neyse.en azından özlediğimi sölicek kadar cesurum hala.sana sölediğim şeyler başkalarına sölemicem diye bişey dediğimi hatırlamıyorum.elbette sölicem onlar sevgiyle ağzımdan çıkan aklıma gelen şeyler.yine gelmiş yine sölemişim.yine gelir yine sölerim.bu benim kalbim.bu benim aklım.bu benim sözüm.bana sölediklerini başkalarına söleme diye bişey demedin ki sen hiç bi zaman.neyse.kalp kırma konusuna gelince.senin kalbin kırılmış değildi.senin kalbin soğuk değildi.senin kalbin hiç bişey değildi.senin kalbin bile yok.(8.sorum)eğer bir kalbin varsa sana bunca acıyı çektiren beni bu kadar çok sevip sonra arkamdan konuşmanı sitelere yazılar yazmanı sağlıyan bir kalbin varsa azıcık romantik olamaz mıydın?.neyse.ne kadar anlatmaktan nefret etsemde birtek şey anlatıcam.cemle elif beraberlerdi o zamanlar daha son zamanları.bende kalmışlardı beni kırmayıp.o gün sana çok kolay bişeyi anlatmam için uykumdan uyandırdın beni tahmini olarak hatırlıyorum ama genede kaç kere anlattığımın sayısını az sölüycem 3 kere anlattım hala anlamadın ve uyku siniriyle sana bağırdım.evden çıkıp gittiğinde.kafama kurşun sıkılmışa dönmüştüm.(9.sorum)sevmemiş olsam nasıl peşinden koşa koşa gelir sana sarılır ve çok korkmuş olurdum?.neyse.bitmiş bir ilişkinin ardından aklıma gelmen dışında bi iki kere ortak arkadaşlarımızdan birisi dedi ki senin sözlerinmiş bunlar " inşallah çok güzel bir kızdır, inşallah çok mutlu olur." ben bunları senin sölediğine inanmıyorum.seni asla aldatmadım.sen varken hiç kimse yoktu.senden hür irademle ayrıldım.artık monotonluğundan bıktığım için ayrıldım.monotunluğunu bile bile yapmacık hareketlerin yüzünden ayrıldım.artık farklı birşeyler aradığım için ayrıldım.artık seni sevmediğim için ayrıldım.küçük şeyler vardır kir gibi görünmezler zamanlar kalınca onlar çıkmıyorlar.ha bana gelince senin hakkında herkese her sorana aynı şeyi söledim."o çok iyi bir insan umarım karşısına çok düzgün birisi çıkar umarım çok mutlu olur" bana yaptığını başka kimseye yapma olur mu?bu belkide senden son ricam.....saygılarımla.....

Kendim için.....

Şimdi bir düşünün gözleriniz boş boş uzağa bakıyor nefes alıp verişinizde bir grilik var bağımlısı olduğunuz bir şeyenden mahrum bırakılmış gibisiniz.Bir iş var bir olay çok çabaladınız belki ter döktünüz hatta kan bile akıttınız o derece olması gereken bir iş çünkü durumun bu kadar kötüye gitmesini istemiyorsunuz.Bu kadar çaba bu kadar emek zahmet yorulmadan sonra yaptıklarınızın yeterli olduğunu düşündüğünüz anda sizden daha güçlü biri çıkıyor yıkıyor tüm yaptıklarınızı şimdi düşünün o anda ki duygu emeğin boşa gitmesi sinirin emin ve hızlı birşekilde kendini göstermesi ağzınızdan "hhh" diye birses boş boş uzaklara bakarken gözlerizden anlamsız bir yaş geliyorsa evet beni anlıyorsunuzdur bunu tamamen kendim için yazdım şükürler olsun ki en azından özgürüm.....