Ben sanmıştım ki küçtüm ama daha sanıyordum ki ben büyüdükçe dünya küçülücek herşeye ulaşmak daha kolay olucak önce uyuduğum o güvenli beşik mi dersiniz döşek mi bilemem ama o yer büyüdü sonra ayakabılarım hatta giysilerim bile büyümeye başladı o kadar güzel ve hoş geliyordu ki insanlara artık birşeyleri ağlamadan anlatabiliyor ve istediğim şeyleri söleyince insanlar gülümseyere veriyorlardı sonra gitmem gereken yerler olduğunu sölediler benim gibiler varmış orda adına da şey demişler neydi hah okul gittim gördüm hiç biri benim gibi değildi hatta ilk gün bi kızla konuşuyordum erkek sanmıştım geçirdiği hastalık yüzünden saçları sıfıra vurulmuş bir kız yani anlıyacağınız o zamanlar azcık farklıydım.Sonra 2. sınıf çıktı herkes ooo artık büyüdün demeye başladı yazı diye bişey öğretmeye başladılar benimkisi asla güzel olmazdı zaten sevmem yazı yazmayı hep bi kolay yolunu aradım herkes harıl harıl yazarken ben kekeme gibi yazardım zaten kekemeydim de sonradan açıldı konuşmam hala takılırım büyüyen sadece bunlar olmadı artık babam arabayla okula bırakmak gibi bişey yapmıyordu büyüdün sen kendin yürü demeye başladı okula yani yollar büyüdü hep geçtiğim yerlere baktım giderek büyüyolardı o zamanlar para kazandıklarını anlamıyordum ama demekki kazanıyolarmış diyorum şimdi düşününce.Sonra harçlıklarım büyümeye başladı tabi harçlığımdan daha hızlı büyüyen enflasyondan habersizdim ben.Almak istediklerim büyüdü ya da fiyatları desek daha doğru bi aralar ayaklarımın büyümesinin hiç durmayacağını zannnettim orta 1 vardı benim zamanımda şimdilerde 6. sınıf diyorlar o zaman 41 numara ayaklarım vardı kimseye gerçek gelmiyordu ama doğruydu aynada ben bile artık daha büyük görünüyordum elbiselerim değişmiş yani önlük gitmik kravat gömlek pantolon geldi orta 1 bitmeden kıyafetler giderek küçülmeye başladı derlerdi sonradan anladım küçülen onlar değil benmişim orta 2 de yine okulum değişti daha farklı bir okul daha büyük arkadaş çevreleri vardı bu okulda ben hep büyük iyi sanırdım ama arkadaş çevresi karşıda ne kadar büyükse aralarına katılmak o kadar zor oluyormuş meğersem.Evet başlarda baya bir zorlandım hatta benden nefret ettiler nefretlerin büyüdüğünü o zaman anladım tabi kavgalarında onun öncesinde bi orta okulda burnum kanamıştı yediğim bi kafa darbesi üzerine ve sonrasında hiç büyük kavga görmemiştim taki orta 2 ye kadar büyük bir kavga ve tabiki alınan her darbede açılan büyüyen yarayla beraber bi dünya görüşü var tabi cevrene göre hala küçüksün abiler ablalar sana hala çocuk muamelesi ve böle böle büyüyo bunlar diyolar hmm demekki kavga büyütüyor e o yaşta var mı daha ötesi büyü de büyü büyü de büyü kavga da kavga ve büyümek = kavga etmek ti bi aralar benim için sonra lise oldu bi sınava soktular orta okuldaki başarımı yanımda oturan arkadaşıma borçlu olduğum için lise sınavında başarısız oldum büyük bir başarısızlık artık sınavların önemi daha bir büyümüştü ben fark bile etmemiştim.Düz bir liseye başladım adına Sivas Lisesi diyorlardı ilk 6 ay herşey aynı gibiydi ilk gün yediğim fizik öğretmenimden olan büyük tokatı saymazsak 6 ay sonunda kar yağmaya başladı ve ilk büyük kavgama karıştım nasıl olduğunu hatırlamıyorum ama büyük kırmızı bişey bana geldi çarptı adına kar topu diyolar kan topu daha doğru olurdu sinir giderek artıyormuş hele de lisede kavga kaçınılmaz ve büyük polislerin bazı kavgalarda neden etkisiz kaldıklarını o zaman anlamıştım büyük bir kavgaydı lise kavgasına göre büyüktü o zaman biraz daha büyüyorum gibi gelmişti lise hayatım boyunca neredeyse her hafta lise çıkışında bir kavga ve sonra orta okuldaki bi arkadaşımın evinde pansuman ve sonrasında eve giderdim tabi üniverste sınavları geldi çattı büyük bir sınav kesin kazanmalısın küçük şehrin büyük adamlarından birinin çocuğu olmak anca o zaman belli oluyor insanların beklentisi büyük oluyor kesin iyi biyerler kesin büyük puanlar gelicek diye bekliyorlar ilk sınava girdim çıktım ve büyük bir kötü sonuç.Sonuç beni büyük ölçüde etkilemişti ama babam daha büyük etkilenmişti ki bana başım dik yürümek istiyorum dediğinde büyük koymuştu bazı şeylerin kavgada alınan yumruklardan daha büyük bi şekilde etkilediğini görmek büyük bir şaşkınlık yaratmıştı bende sonra üniverste dedikleri o yere geldim yine büyük paralar verilerek geldiğim bu yerde büyük insanlarla tanıştım birkaçıyla hala görüşmekteyim hatta dostum var aralarında o bilir kendini bi yazımı ona itafen yazmıştım neyse büyük adamdır kendisi.Sonuç olarak ben sanmıştım ki büyüdükçe bişiler küçülecek hayır arkadaşlar hayır büyükdükçe dünyada büyüyormuş yani büyüyün ki küçüklere yer açılsın bu küçük dünyada hepinizi saygıyla selamlar ve yazıyı burada bititirim(akustik fantastik öyküye devam edicem fanlarımın seslerini duyabiliyorum sonra nooldu diye büyük bir heyecanlar bağırıyorlar az kaldı merak etmeyin ben dizi yazarları gibi protesto vari şeyler yapmıyorum sadece zamanım olmadı)saygılarımla Toprak Türk.....