yola devam.....

Yargılamak diye bi terim vardı hani olayları gözden geçirmek işin doğrusunu yanlışını öğrenmek ve benzeri şeyleri objectiv bi gözle bakabilmek için yapılan bi işlem.Bunun çevremde olmadığını gösteren tüm sevgili arkadaşarım dostlarım aile dostlarım aile bireylerim ve benzeri kişilere sonsuz teşekkürü bi borç bilir ve yoluma devam ederim.....



Kulağımda müzikle tüm yolları dolaşmaktan başka bişey yapmak gelmiyordu aklıma zaten dinlemek istediğim de birkaç müzik vardı uzun zamandır dinlemek istediğim ve kulağıma taktım çevremde kalkanım monster yine bi grip içerisinde takılıyor doktor getirtmem lazım o da zor iş biraz uyusun diye bıraktım evin önünde takılıyor kendi başına arkamdakileri hissetmek için özel güç e gerek yok değil üstüne gözlerininiz 4 derece bozuk kulaklarınızın ağır işitiyo olması gerekiyor sanki önceden elf olanlar orglar tarafından yakalanmış ve geri orga dönüştürülmüş gibi geliyorlar sanki farketmiyorum yapmayın.....bi tapınak buldum ve başladım bittiğinde öğrendiğim tek şey şuydu çünkü dövüş sanatlarını öğretmiyorlar kendin su taşırken tuvalet temizlerken doğada koşarken dağdan düşer ya da çıkarken şelale altında dururken bilemedin doğal hayatta yemek ararken bi şekilde öğreniyor ve hareketleri keskinleştirebiliyorsun bana öğretilen tek şey şuydu "Dostlarını yakınında tut,Düşmanlarını daha da yakınında" yeri geldiğinde herkes cezasını alıcak bana kimi nasıl bulucaksın diye sorma 2 gün önce tuttuğunu koparan sensin diyodun tutmiim diyorum bunu tutarsam koparırım hele bi yanlışını göriim tutarsam koparırım yapma diyodum artık çok geç tuttum kopunca anlatıcam nasıl yaptığımı meraklı gözlerle beni izlemeyi bırak kendi hayatına bak saygılarımla Toprak Türk......

Ben sanmıştım ki küçtüm ama daha sanıyordum ki ben büyüdükçe dünya küçülücek herşeye ulaşmak daha kolay olucak önce uyuduğum o güvenli beşik mi dersiniz döşek mi bilemem ama o yer büyüdü sonra ayakabılarım hatta giysilerim bile büyümeye başladı o kadar güzel ve hoş geliyordu ki insanlara artık birşeyleri ağlamadan anlatabiliyor ve istediğim şeyleri söleyince insanlar gülümseyere veriyorlardı sonra gitmem gereken yerler olduğunu sölediler benim gibiler varmış orda adına da şey demişler neydi hah okul gittim gördüm hiç biri benim gibi değildi hatta ilk gün bi kızla konuşuyordum erkek sanmıştım geçirdiği hastalık yüzünden saçları sıfıra vurulmuş bir kız yani anlıyacağınız o zamanlar azcık farklıydım.Sonra 2. sınıf çıktı herkes ooo artık büyüdün demeye başladı yazı diye bişey öğretmeye başladılar benimkisi asla güzel olmazdı zaten sevmem yazı yazmayı hep bi kolay yolunu aradım herkes harıl harıl yazarken ben kekeme gibi yazardım zaten kekemeydim de sonradan açıldı konuşmam hala takılırım büyüyen sadece bunlar olmadı artık babam arabayla okula bırakmak gibi bişey yapmıyordu büyüdün sen kendin yürü demeye başladı okula yani yollar büyüdü hep geçtiğim yerlere baktım giderek büyüyolardı o zamanlar para kazandıklarını anlamıyordum ama demekki kazanıyolarmış diyorum şimdi düşününce.Sonra harçlıklarım büyümeye başladı tabi harçlığımdan daha hızlı büyüyen enflasyondan habersizdim ben.Almak istediklerim büyüdü ya da fiyatları desek daha doğru bi aralar ayaklarımın büyümesinin hiç durmayacağını zannnettim orta 1 vardı benim zamanımda şimdilerde 6. sınıf diyorlar o zaman 41 numara ayaklarım vardı kimseye gerçek gelmiyordu ama doğruydu aynada ben bile artık daha büyük görünüyordum elbiselerim değişmiş yani önlük gitmik kravat gömlek pantolon geldi orta 1 bitmeden kıyafetler giderek küçülmeye başladı derlerdi sonradan anladım küçülen onlar değil benmişim orta 2 de yine okulum değişti daha farklı bir okul daha büyük arkadaş çevreleri vardı bu okulda ben hep büyük iyi sanırdım ama arkadaş çevresi karşıda ne kadar büyükse aralarına katılmak o kadar zor oluyormuş meğersem.Evet başlarda baya bir zorlandım hatta benden nefret ettiler nefretlerin büyüdüğünü o zaman anladım tabi kavgalarında onun öncesinde bi orta okulda burnum kanamıştı yediğim bi kafa darbesi üzerine ve sonrasında hiç büyük kavga görmemiştim taki orta 2 ye kadar büyük bir kavga ve tabiki alınan her darbede açılan büyüyen yarayla beraber bi dünya görüşü var tabi cevrene göre hala küçüksün abiler ablalar sana hala çocuk muamelesi ve böle böle büyüyo bunlar diyolar hmm demekki kavga büyütüyor e o yaşta var mı daha ötesi büyü de büyü büyü de büyü kavga da kavga ve büyümek = kavga etmek ti bi aralar benim için sonra lise oldu bi sınava soktular orta okuldaki başarımı yanımda oturan arkadaşıma borçlu olduğum için lise sınavında başarısız oldum büyük bir başarısızlık artık sınavların önemi daha bir büyümüştü ben fark bile etmemiştim.Düz bir liseye başladım adına Sivas Lisesi diyorlardı ilk 6 ay herşey aynı gibiydi ilk gün yediğim fizik öğretmenimden olan büyük tokatı saymazsak 6 ay sonunda kar yağmaya başladı ve ilk büyük kavgama karıştım nasıl olduğunu hatırlamıyorum ama büyük kırmızı bişey bana geldi çarptı adına kar topu diyolar kan topu daha doğru olurdu sinir giderek artıyormuş hele de lisede kavga kaçınılmaz ve büyük polislerin bazı kavgalarda neden etkisiz kaldıklarını o zaman anlamıştım büyük bir kavgaydı lise kavgasına göre büyüktü o zaman biraz daha büyüyorum gibi gelmişti lise hayatım boyunca neredeyse her hafta lise çıkışında bir kavga ve sonra orta okuldaki bi arkadaşımın evinde pansuman ve sonrasında eve giderdim tabi üniverste sınavları geldi çattı büyük bir sınav kesin kazanmalısın küçük şehrin büyük adamlarından birinin çocuğu olmak anca o zaman belli oluyor insanların beklentisi büyük oluyor kesin iyi biyerler kesin büyük puanlar gelicek diye bekliyorlar ilk sınava girdim çıktım ve büyük bir kötü sonuç.Sonuç beni büyük ölçüde etkilemişti ama babam daha büyük etkilenmişti ki bana başım dik yürümek istiyorum dediğinde büyük koymuştu bazı şeylerin kavgada alınan yumruklardan daha büyük bi şekilde etkilediğini görmek büyük bir şaşkınlık yaratmıştı bende sonra üniverste dedikleri o yere geldim yine büyük paralar verilerek geldiğim bu yerde büyük insanlarla tanıştım birkaçıyla hala görüşmekteyim hatta dostum var aralarında o bilir kendini bi yazımı ona itafen yazmıştım neyse büyük adamdır kendisi.Sonuç olarak ben sanmıştım ki büyüdükçe bişiler küçülecek hayır arkadaşlar hayır büyükdükçe dünyada büyüyormuş yani büyüyün ki küçüklere yer açılsın bu küçük dünyada hepinizi saygıyla selamlar ve yazıyı burada bititirim(akustik fantastik öyküye devam edicem fanlarımın seslerini duyabiliyorum sonra nooldu diye büyük bir heyecanlar bağırıyorlar az kaldı merak etmeyin ben dizi yazarları gibi protesto vari şeyler yapmıyorum sadece zamanım olmadı)saygılarımla Toprak Türk.....

Kelimelerle yazılamayacak şeyler vardır ne kadar iyi tasvir ederseniz edin yinede hissiyatı başkadır.Hep bi tasvirde "hani şöle şöle dir" derim.bu defaki "hani" ile geçiştirilebilicek birşey değil.Ağzınız yanar ya hani çok acı bi biber yediğinizde ayran su ekmek geçirmeye çalışırsınız büyüklerinizden öğrendiğiniz gördüğünüz kadarıyla diil diil öle bişey de değil.Ne bi evlat acısı gibi ne de şehit annesinin duyduğu üzüntü gibi o kadar kötü değil çünkü ama farklı eli kesen kağıt ya da omza giren kurşundan daha acı veriyor çünkü aklında hislerinde kanında dolaşan bi madde gibi her kalbinden geçişinde acıtıyor işte evet evet böle bi tasvir olabilir aslında.Herşeyin olduğu gibi bununda bi "ama"sı var elbette ve hikayemiz burda başlar aslında sonudur ama sonun başlangıçı şöledir. Bir su düşünün akar su ya bildiğimiz akan akarsu.Bu akarsunun taşıdığını bazı alivyonlar var elbette akarsı bir gün bir oluka doğru akmaya başlamış hafif kalın ama yinede sağlam bir oyukmuş bu ve diğer tarafıda görünüyormuş ama alüvyonlar geçerken çarpıyormuş derken bir gün oyuk çatlamaya başlamış ama acıyı bi düşünün ya hissetmeye çalışın dişiniz gibi sanki dişiniz çatlıyo ama tamamen kırılmıyor ve arasına soğuk su ve hava dolup dolup boşalıyor çok can acıtıcı birşey ama yapıcak birşey yok alüvyonlar gelmeye ve çatlağı büyütmeye devam ediyorlar acı dayanılmaz olucak gibi görünüyor derken geçen alüvyonlardan bazıları artık acıtmamaya başlıyor ama büyükler öle acıtıyor ki küçükleri farketmiyo bile büyük taşlar giderek azalmaya başlıyor biyerden sonra artık eskisi kadar acımadığını orda sadece bir boşluk olduğunu hissediyorsunuz ve ordan hızla akan bir akar su artık acı yok artık acı yok elbette arada bir gelicek o büyük taşlardan ve soğuk rüzgar esicek acıyacak ama bu dövme yaptırmak gibi önce çok acıyacak sanarsın sonra acımayınca bi tane daha ve bi tane daha yaptırırsın çünkü düşündüğün kadar acımadığını anlamışsındır artık ve bi karar vermişsindir karardan her geri döndüğünde canın daha da sıkılır ve keşkelerin artmaya başlar acı yeniden belirir tam kurtardım derken alüvyonlar baş gösterir acı artar kalpten geçen bi madde gibi kanla berber ilerler damarlarda başlar bu defa acısı onu ordan çıkarmak istersin damarlarını kesip tüm kararlarını etkiliyen o maddeyi taneyi ondan nefret ettiğin filan yoktur ama hayatını kötü etkiliyodur acı sonuçta keşkeler olucak biliyorsun ama istemiyorsun artık keşkeleri ittirmeleri göz yummaları.Dedikleri gibi artık kendin gibi yaşamaya başlamalı özgür hissetmelisin bu şekilde acısada öle hissetmelisin çünkü ölesin artık.....

Bu yazıyı yazarken aldığım kararlar hiç bir şekilde sorgulanmayacak yargılanmayacak 3. şahıslar tarafından bilinmeyecektir saygılarımla.....

Toprak TÜRK

Yapabilirsin biliyorum.....

Kalk,uyumadığını biliyorum ayağa kalk.Kalk ve yüzüme söle ne söliyeceksin bu yaptığına kıskançlık denir biliyorum hatalıyım ama bu kadar ağır cezayı hak etmediğimden eminim hadi nolur ayağa kalk yalvarırım ayağa kalk Monster.Monster kalk nolur inlet gene tüm geçtiğin mahalleleri gece gündüz farketmeden bağır dinleme kimseyi özgürlüğüme özgürlük kat kalk Monster kalk.Tüm taşıdıklarının içlerine korku sal yeniden kalk Monster kalk yatma öle ölü gibi kalk kalk kalk.Kalk Monster çıkalım yine o yüksek tepelere de bakalım bulutların üstüne beraber kalk.Konuşmuyorum senle konuştuklarımı kimseyle kalk Monster kalk asfalt ağlasın yine kalk.Bi tek senin sesin kaldı çocukluğumdan sende gidersen napıcam ben kalk büyümüş mü olucam hayır istemiyorum bunu kalk Monster uyan kalk hadi kalk.....