Tuesday, November 10, 2009

Düşen bir Melek için.....

Öncelikle verdiğin tüm mutluluklar ve acılar için teşekkür ederim.Bunu biraz açıklamak istedim mutluluk açıklanıcak birşey yok gayetinden çok mutlu ettin beni bunun için teşekkürler ama verdiğin acı.....bunun için de sonsuz teşekkür ve minnetimi sunarım sana keşke diyorum keşke bu acıyı bile bir şekilde telafi edebilsem şaşırma kızgın, kırgın,nefretli yani sana karşı kötü bişiler beslemiyorum.Verdiğin acı olgunlaştırdı bunun için teşekkürlerim.Anlıyorum seni.....İlk başta anlamalıydım hayatıma umarsızca düştüğünde anlamalıydım özür dilerim sebep olduğum tüm sorunlar için.Elimden geldiğince yapmamaya çalışıcam ama biraz bahsetmek istiyorum geçmişten geçmişimizden.Merak etme herhangi bi isim kullanmıcam bilinmicek kim olduğun.Acı doruklarda olsa bile kızamıyorum sana.Biraz kendimden bahsedicem önce okuyan biraz anlasında aptal değil aşık olduğumu anlasın.hoş yazılarımı okuyanlar az çok anlarlar.Neyse.Bir boşluktaydım ben sen bana rasladığında içimde değildi bu boşluk dışımdaydı o kadar güzel sarmıştın ki, kendimi o kadar güçlü,özgür,senin hissetmiştim ya o kadar mutlu etmiştin ki beni aşkla tanışmam seni ankaraya tanışmamla aynı güne rastlar :) güzel bir gündü.geceler boyunca beni aramaların bitmesin diye ne çok koşardım internette bir sorun çıkarsa diye heycanlanmamaya bile çalışıyordum.Heycanlanınca ne olduğunu sen biliyorsun :) neyse.Bana bakışlarında beklediğim o hüzün vardı işte hep görebiliyordun içimi dışımı kalbimi bende o kadar sağlam değildim sen beni bulduğunda benimde yaralarım vardı başını öne doğru eğer anladığını sölerdin gözlerinle yaralarımı yüzüme bakıp gülmediğin an yoktu ki.Gözündeki ateş kalbimi yakınca sandım ki aşkımız bir ömür sürer.Artık aşkımız değil galiba ama aşkım sürücek.Napiim kalbe söz geçmiyor işte.Benim için aile hep demekti ki : Anne baba çocuklar dışarıdan çok uyumlu mutlu görünür ama içeride herkes kendisini yalnız hisseder.Aile böle bişey değilmiş teşekkür ederim bunu sen gösterdin bana.Sonsuz teşekkürler.Daha önce hiç böle bi veda şeyleri yazmamıştım.Garip geliyor.Hissedemiyorum.Çünkü bitmiş aşkın bana hissedemiyorum.Hata olduğuna nasıl inandıysan bitmiş.İnan kızmıyorum sana.Çünkü sen doğru bildiğin şeyi yapıyorsun.Sevdiğine inandığın adamın peşinden gidiyorsun.Git.Sonuna kadar arkandayım.Sonuna kadar destek veririm.Unutma hep bir telefon kadar uzağındayım.Ne istersen konuşabiliriz.Bunu anlamışsındır zaten çok sölüyorum çünkü.:)Ne yaptın nasıl yaptın bilmiyorum ama aşık kendine zilli.Benim için hep böle kalıcak mısın bilmiyorum.Seninde sölediğin gibi benimde yaralarım oldu.Daha önceleride sevdim.Hepsi bir bir silindi.Belki sende siliniceksin.İlginç senin silinmeni istemiyorum.Sevmek çok mu güzel yoksa çok mu kötü anlamıyorum bu dakikalarda çünkü çok acı veriyor ellerim titriyor.Yinede güzel birşey olarak geliyor.Neyse.Seni bu kadar desteklemem şaşırtmış olabilir diye bi kere hatırlatayım dedim sadece.Bir gün arabayla gidiyorduk.Sana demiştim ki "sadece senin sevgilin değil. Yeri geldiği zaman arkadaşın da olmak istiyorum.Hemde en yakın arkadaşın" işte bu yüzden seni bu kadar çok destekliyorum.Benim en yakınlarım yaptığım herşeyi anlıyor.Yaptığım herşeyi destekliyor.Sen ne yaparsan yap biz hep arkadayız diyorlar.Bir de galiba senin mutlu olmanı çok istiyorum ben ya.Senin mutluluğu hak ettiğini düşünüyorum.Benden daha fazla hemde.Geçenlerde bir yerde okudum ama nerde olduğunu hatırlamıyorum.diyor ki " Aşk fedakarlık ister" benimkisi böle bişey galiba.Çok aşıkım sana,yağmurdan çıkmış kedi gibi aşıkım tektanem.Sana sölediğim sıfatları hiç kimseye sölemedim ben ya da sana yaptığım tasvirleri anlatımları bir şekilde herşeyi sana bağlamayı daha önce yaşamadım ben.Ben çok büyük sevdim seni çok küçük bir zamanda.Merak etme gerçekten dediğim gibi olucak.Ben kolay giderim.Gidemedim bu zamana kadar çünkü hissetmedim.Bana aşık olmadığını hissetmedim.Bu gün aya da söledim.O umut bağladığım küçük yıldızlar var ya onlarada söledim.Artık hissedemiyorum diye.Üzülme benim için sakın.şu Funda Arar'ın şarkısındaki gibi.Tabi bir de Gülşen var.Ahmet abiyi unutmuş değilim.Seninle geçen bazı anılarımı anlatmak istedim sadece. Ama pek azını hatırlıyorum çünkü su gibi geçiyordu yanında zaman.Aklımda kalan ise kokun gözlerin ve gözlerinin arkasındaki ve sen gittikten bir saniye sonra kalbime batan milyarlarca iğneler.Yağmurları bırakıyorum sana bilirsin.:) ben mi ? ben.....Durucam burda.....Gidişini seyredicem.....Kıpırtısız sakin gibi görükücem.....Kavgasız olucak.....Fırtınasız olucak.....Saçma sapan olucak.....Organlarım birbirine vurucak.....Arkandan sessiz bakıcam.....Ben yine salağı oynucam.....Gülümsemen için gerekiyorsa gülmücem bir daha.....Bir maske takarım yüzüme gülen bir surat.....İnsanları kandırmak kolay.....Üzülme artık benim için.....Göz yaşı da dökme sakın.....Seni çok özlüyorum.....Özür Dilerim Sana Aşık Olucaktım Olamadım Seni Seviyorum Hemde Büyük Bir Aşkla Seni Seviyorum Benim Kanatsız Melek'im.....


Kaybettiğimiz Mehmet kardeşimin anısında saygılarımla.....Toprak Türk